Go Bottom
  • Witaj Gość

Autor Wątek: Konsekracja kościoła NMP w Miśni  (Przeczytany 1603 razy)

21 Lipiec, 2021, godz.19:00:09

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
Missa Dedicationis Ecclesiae


Terríbilis est locus iste: hic domus Dei est et porta coeli: et vocábitur aula Dei.
Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum! concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
Terríbilis est locus iste: hic domus Dei est et porta coeli: et vocábitur aula Dei.


Cytuj
Umiłowani bracia i siostry!

Gromadzi nas tu dzisiaj uroczystość poświęcenia kościoła Najświętszej Maryi Panny, który dzięki hojności króla Karola Augusta wykupiono z rąk protestantów i przywrócono liturgii katolickiej. Wiara naszych ojców po ponad trzystu latach powraca do Miśni, aby stąd promnieniować na resztę Królestwa, i w przyszłości - jak śmiem wierzyć, ufając w opiekę Bożej Rodzicielki - na powrót zawładnąć sercami zbłąkanych owieczek. Zarazem dzień ten stanowi początek rzeczywistej działalności miśnieńskiej komandorii naszego zakonu.

 Dla Zakonu Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona każde poświęcenie kościoła stanowi wyjątkowe wydarzenie, w sposób szczególny wyrażające jego charyzmat i misję. Jesteśmy posłani, by oswobodzić świątynię naszego ciała, o której pisze w pierwszym liście do Koryntian św. Paweł, z niewoli grzechu, tak by składać w niej miłą Bogu cześć. Jesteśmy posłani, by wyzwalać ciała naszych bliźnich od prześladowań i cierpień, a dusze ich - od grzechu poprzez spowiedź oraz od nieznajomości Bożej prawdy przez głoszenie wiary katolickiej. Jesteśmy posłani, by czcią otoczone było Ciało Chrystusa; zarówno to sakramentalne, jak i to mistyczne, którym jest Kościół.

 W przedziwny sposób we wszystkim tym przewodzi nam Ta, którą akatyst zowie Waleczną Hetmanką, zaś Pieśń nad Pieśniami - groźną jak zbrojne oddziały. Ona jest Tą, która miażdży głowę węża, bowiem przenigdy nie uległa jego podszeptom, przez całe życie od samego poczęcia będąc zachowaną od wszelkiego grzechu. Ona jest również Tą, która wedle słów brewiarzowej antyfony "wszystkie herezje sama zniszczyła na całym świecie". Ufając w Jej opiekę możemy być pewni, że odniesiemy zwycięstwo nad wszelkim wrogiem i zdobędziemy Królestwo Boże.
Amen.

o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
22 Lipiec, 2021, godz.20:03:13
Odpowiedź #1

Karl von Wettin

  • Król Saksonii
  • Wiadomości: 1051
    • Zobacz profil
Bóg zapłać. Cieszy mnie wzmocnienie prawdziwej wiary.
Karl August,
v G.G. König von Sachsen,
Großherzog von Sachsen-Weimar-Eisenach,
Herzog von Sachsen-Altenburg, Sachsen-Coburg-Gotha und Sachsen-Meiningen,
Fürst von Waldenburg
Markgraf von Oberlausitz, Landgraf von Thüringen
Zapisane
01 Sierpień, 2021, godz.21:34:16
Odpowiedź #2

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
Dominica X Post Pentecosten

RDum clamárem ad Dóminum, exaudívit vocem meam, ab his, qui appropínquant mihi: et humiliávit eos, qui est ante sǽcula et manet in ætérnum: iacta cogitátum tuum in Dómino, et ipse te enútriet.
Exáudi, Deus, oratiónem meam, et ne despéxeris deprecatiónem meam: inténde mihi et exáudi me.
Dum clamárem ad Dóminum, exaudívit vocem meam, ab his, qui appropínquant mihi: et humiliávit eos, qui est ante sǽcula et manet in ætérnum: iacta cogitátum tuum in Dómino, et ipse te enútriet.


Cytuj
Umiłowani bracia!

Non nobis, Domine, non nobis, sed nomini Tuo da gloriam. Nie nam, Panie, nie nam; ale imieniowi twemu daj chwałę. Wiara nasza zwie się katolicką nie tylko dlatego, że jest powszechna, obejmując ludzi wszelkich wieków, ras, narodów i języków, ale również dlatego, że obejmuje całą prawdę i wszelkie dobro. Wedle słów Chestertona, " Świadomie rozszerza swoje granice, by objąć każdy aspekt prawdy, a mimo to jest sztywno ufortyfikowane przeciwko wszelkim odmianom błędu". Wiara bowiem nasza pochodzi od Boga samego, który stał się człowiekiem i oznajmił nam wszystko, co słyszał od swego Ojca. Jest on źródłem całej prawdy i całego dobra i całe je nam powierzył. Katolicyzm jest więc prawowitym właścicielem całej prawdy oraz wszystkiego dobra, niezależnie od tego, jak bardzo było by zawłaszczone i zniekształcone przez wroga. My, wojownicy wiary, mamy za zadanie odzyskać wszystko co prawdziwe i dobre z rąk nieprzyjaciela i oczyścić to z jego brudów. Przypomnijmy więc katolikom cenne prawdy ich wiary, o których pamiętają jedynie heretycy; zwróćmy im duchowość i formy pobożności zawłaszczone przez schizmatyków, stosujmy znaki i symbole, które mają święty sens, nawet jeśli inni próbują im przypisać inne znaczenie. Nie omijajmy w tej krucjacie o wyzwolenie zagrabionego dobra nawet najmniej znaczących szczegółów; nie pozostawiajmy nieprzyjacielowi nawet najmniejszego fragmentu zagrabionej ziemi! Niech Kościół, który chwali pszczołę, zawalczy o katolickość jednorożca. Niech czciciele Krzyża Chrystusowego nie zapominają o odwróconym krzyżu św. Piotra. Niech ci, których mistrzem jest Akwinata, dostrzegą i docenią hezychazm. Gdyż zło nie ma nic swojego, potrafi jedynie małpować i przeinaczać dobro. Bowiem wszystkie rzeczy, które Bóg był uczynił, były bardzo dobre.

o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
06 Sierpień, 2021, godz.20:29:03
Odpowiedź #3

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
W święto Przemienienia Pańskiego w miśnieńskiej świątyni odbyła się uroczysta celebracja. Nie wygłoszono kazania, ale po zakończonej liturgii miała miejsce adoracja Najświętszego Sakramentu.

o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
08 Sierpień, 2021, godz.23:04:26
Odpowiedź #4

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
Dominica XI Post Pentecosten

Deus in loco sancto suo: Deus qui inhabitáre facit unánimes in domo: ipse dabit virtútem et fortitúdinem plebi suæ.
Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci eius: et fúgiant, qui odérunt eum, a fácie eius.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen.
Deus in loco sancto suo: Deus qui inhabitáre facit unánimes in domo: ipse dabit virtútem et fortitúdinem plebi suæ.


Cytuj
Umiłowani bracia!

Non nobis, Domine, non nobis, sed nomini Tuo da gloriam. Nie nam, Panie, nie nam; ale imieniowi twemu daj chwałę. Zarzuca się nam czasem, że wyprawy krzyżowe, które głosimy i w których bierzemy czynny udział, są czymś niekatolickim. To kłamstwo; są one nie tylko w pełni zgodne z wiarą katolicką, ale i stanowią tak ścisły obraz istoty Kościoła, jak mało co innego. Otóż ta część Kościoła, która istnieje w ziemskiej doczesności, określana jest mianem Ecclesia militans, Kościoła wojującego; albo też mianem Kościoła pielgrzymującego. Oba te określenia, zwykle sobie przeciwstawiane, w rzeczywistości doskonale nawzajem się uzupełniają. Bowiem wędrówka, która jest zarazem pielgrzymką, jak i wojną, to wyprawa krzyżowa, lecz już nie do ziemskiego, ale do niebiańskiego Jeruzalem. Podejmujemy ją z miłości; z miłości do Chrystusa, którego ojczyznę - najpierw ziemską, a w konsekwencji niebieską - pragniemy osiągnąć, i z miłości do naszych braci - Kościoła cierpiącego pod jarzmem niewiernych na ziemi, w duchowej zaś rzeczywistości - Kościoła cierpiącego w czyśccu, który wyzwalamy bronią naszej modlitwy. By jednak osiągnąć oba cele - zdobycie Jeruzalem i wyzwolenie cierpiących braci, musimy podjąć walkę z naszym wrogiem - Saracenami w rzeczywistości cielesnej; grzechem w rzeczywistości duchowej. Wiemy jednak, że walczymy po stronie zwycięskiej, co wyraża najwspanialszy znak zwycięstwa, który każdy z nas nosi na swej szacie: chwalebny krzyż, na którym zwyciężył Chrystus. Zwyciężym i my: jeśli wiernie wytrwamy po właściwej stronie, zdobędziemy już nie ziemskie, ale niebiańskie Jeruzalem. Odwagi, nie bójmy się gwałtowności! Bowiem "Królestwo Niebieskie gwałt cierpi i gwałtownicy porywają je." Czy gotowi jesteście zaprzeć się samych siebie, wziąć swój krzyż i naśladować Naszego Pana w cierpieniach dla wyzwolenia umęczonych braci? Czy gotowi jesteście opuścić dla tej sprawy swoje domy, majątki, rodziny i przyjaciół, czy gotowi jesteście znieść wszelkie przeciwności i wszystkie rany, jakie zadać będzie się starał nieprzyjaciel, by osiągnąwszy Jeruzalem, dołączyć do Kościoła triumfującego i wraz z nim zaśpiewać Te Deum w oczyszczonej świątyni? Zaprawdę, powiadam wam: Bóg tak chce!

o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
09 Sierpień, 2021, godz.10:13:36
Odpowiedź #5

August von Hohenzollern

  • Jego Cesarska Mość
  • Wiadomości: 2413
    • Zobacz profil
Zapisane
15 Sierpień, 2021, godz.12:16:02
Odpowiedź #6

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
In Assumptione Beatæ Mariæ Virginis


W święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wierni licznie zebrali się w poświęconym Jej kościele w Miśni, by uczestniczyć w liturgii i wysłuchać kazania ojca Gagika. Wskazywał on na zakorzenienie prawdy o Wniebowzięciu w Tradycji Kościoła oraz na jego znaczenie dla nas - wszak i my zmartwychwstaniemy i jeśli szczerze miłowaliśmy Boga, będziemy z nim przebywać na wieki. Przypomniał też, że Wniebowzięta wstawia się za nami u Swego Syna i może wyjednać wszystko, co tylko nie jest sprzeczne z Bożą wolą.
o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
08 Wrzesień, 2021, godz.21:24:35
Odpowiedź #7

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
Nativitate Beatæ Mariæ Virginis


Po kilkutygodniowej przerwie katolicy z Miśni ponownie zebrali się w kościele Najświętszej Maryi Panny, by radować się z jej narodzin. Celebrans przypomniał w kazaniu, że odkąd przyszła na świat Matka Naszego Pana nikt nie ma prawa mówić, że nie ma człowieka bez grzechu; ona jest żywym dowodem na to, że dzięki łasce Bożej człowiek może wieść doskonałe, bezgrzeszne życie. Choć w przeciwieństwie do Bogurodzicy nie zostaliśmy uchronieni od zepsucia grzechu pierworodnego, przecież każdy z nas został z niego oczyszczony mocą Chrztu Świętego, tak więc nie mamy już wymówek - bądźmy zatem doskonali, jak doskonały jest nasz Ojciec w Niebie.

[/quote]
o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
12 Wrzesień, 2021, godz.15:36:34
Odpowiedź #8

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
Dominica XVI Post Pentecosten

Miserére mihi, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: quia tu, Dómine, suávis ac mitis es, et copiósus in misericórdia ómnibus invocántibus te.
Inclína, Dómine, aurem tuam mihi, et exáudi me: quóniam inops, et pauper sum ego.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen.
Miserére mihi, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: quia tu, Dómine, suávis ac mitis es, et copiósus in misericórdia ómnibus invocántibus te.


Cytuj
Umiłowani bracia!

Non nobis, Domine, non nobis, sed nomini Tuo da gloriam. Nie nam, Panie, nie nam; ale imieniowi twemu daj chwałę. Na dzień dzisiejszy przypada święto Imienia Najświętszej Maryi Panny, naszej Królowej i Pani. Historię święta tego każdy znać powinien, jeśli jednak jest wśród nas ktoś nieuczony, przypomnę ją, by i on mógł zrozumieć jego znaczenie. Otóż gdy król polski Jan III ruszył na odsiecz oblężonemu, naprzód wysłuchał i służył do Mszy Świętej, którą na gruzach kościoła św. Józefa odprawił bł. Marek z Aviano, a następnie wezwał Najświętszego Imienia Maryi i ruszył do boju, w którym Turków rozbił tak całkowicie, że już nigdy więcej nie odważyli się najeżdżać Europy. Poznać stąd możemy, że nikt, kto ze czcią wezwie Imienia Bogurodzicy, nie zostanie pozbawiony jej pomocy i obrony. W wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem i światem, jest nam nie tylko Waleczną Hetmanką (jak powiada Akatyst), ale i najpotężniejszym sprzymierzeńcem. Jest bowiem Królową Nieba i Ziemi, Panią zbrojnych zastępów anielskich, które na jedno Jej słowo rzucą się, by gromić diabła. Nie dość na tym; ona sama ruszy do walki i zmiażdży łeb starożytnemu smokowi, który więcej nie wyrządzi już nikomu zła. Pamiętajmy więc zawsze o naszej wielkiej sojuszniczce, czcijmy Ją i wzywajmy jej pomocy w walce, a zwyciężymy na pewno! Amen.

o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
14 Wrzesień, 2021, godz.22:35:23
Odpowiedź #9

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
In Exaltatione Sanctæ crucis


Dwa dni po święcie Najświętszego Imienia Maryi wypada inna ważna uroczystość związana z triumfem wojennym chrześcijan - podwyższenie Krzyża Świętego. Celebrans przypomniał dzieje wojny persko-bizantyjskiej z VII w. i chwalebne czyny cesarza Herakliusza, który w najbardziej tragicznym momencie walk, gdy niemal cała azjatycka część Imperium, jak również jego spichlerz - Egipt, została zajęta przez pogańskiego wroga, zaś z północy atakowali Słowianie i Awarowie, dzięki wsparciu moralnemu, propagandowemu i finansowemu Kościoła pozostawił oblężony przez sześciokrotnie liczniejsze siły wroga Konstantynopol pod opieką Bogurodzicy, a sam ruszył w głąb kraju wroga, by odzyskać Święty Krzyż z rąk nieprzyjaciela. Dzięki Boskiej pomocy odniósł jedno z najwspanialszych zwycięstw w dziejach Rzymu, choć wielu jego wyprawa mogła się zdawać szaleństwem. My winniśmy brać przykład z tego wspaniałego obrońcy wiary i wybierać mądrość Krzyża, nawet gdy jest ona głupstwem dla jednych, zaś zgorszeniem dla drugich.
o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
17 Październik, 2021, godz.18:57:59
Odpowiedź #10

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
Dominica XXI Post Pentecosten


Po raz pierwszy od miesiąca w kościele NMP miała miejsce liturgia. Sprawujący celebrację zakonnik miał pewne problemy z wyrażaniem się zrozumiale, gdyż co chwila jego wypowiedzi przerywał związany ze złym stanem zdrowia kaszel. Mimo to wytrwał do końca ceremonii i wygłosił nawet krótkie kazanie, w którym - nawiązując do dzisiejszej Ewangelii - przypomniał, iż dla chrześcijanina władać oznacza służyć, a ten, który otrzymuje władzę nad innymi, aby ich prowadzić, wyrzeka się - w zależności od znaczenia swojej pozycji - części lub całości dysponowania własnym życiem, w zupełności podporządkowując je służbie. Następnie przyrównał odpowiedzialność osób zajmujących wysokie stanowisko bądź cieszących się szacunkiem do lampy umieszczonej wysoko - jeśli zgaśnie, całe pomieszczenie zostanie pogrążone w ciemności. Dlatego stojący wyżej odpowiedzą przed sądem Bożym za prowadzenie stojących niżej i dawanie im przykładu.
o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
24 Październik, 2021, godz.19:33:22
Odpowiedź #11

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
Dominica XXII Post Pentecosten


W przedostatnią niedzielę października kościół NMP znów wypełnił się wiernymi uczestniczącymi w celebracji. Poranki zaczynają być już chłodne, a stara świątynia nie posiada ogrzewania, dlatego zmarznięty celebrans starał się nie przedłużać kazania. Wyjaśnił tylko słuchaczom, że w odczytanej dziś Ewangelii zwrot "co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu" nie tylko oddziela sprawy władzy świeckiej od religijnych, ale i przyrównuje jej władzę do Boskiej, od której pochodzi. Zauważył jednak, że zgodnie z wypowiedzianymi przed wniebowstąpieniem słowami Chrystusa, dana mu jest wszystka władza na niebie i na ziemi i nawet cesarz musi być mu posłuszny; również jego tyczy się obowiązek oddawania Bogu tego, co Boskie.
o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
31 Październik, 2021, godz.20:57:41
Odpowiedź #12

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
Dominica XXIII Post Pentecosten


  Saksońska wspólnota katolicka rośnie w ostatnich latach dzięki posłudze templariuszy. Miśnieńska świątynia Najświętszej Maryi Panny wypełniana jest co niedzielę coraz większą liczbą wiernych. Nie zniechęca ich nawet chłód, jaki panuje w kamiennych murach późną jesienią.
 Liturgia w kościele sprawowana jest regularnie i dwudziesta trzecia niedziela po Pięćdziesiątnicy nie należała do wyjątków. Kaznodzieja wygłaszający kazanie skoncentrował się na odczytywanym dziś fragmencie Ewangelii św. Mateusza, skupiając się głównie na historii niewiasty cierpiącej na krwotok. Jak zaznaczył, jest to biblijne potwierdzenie negowanego przez protestantów katolickiego kultu relikwii. Podkreślił jednak, że kluczową rolę odgrywa nasza wiara i jeśli jej zabraknie, na nic się zda pielgrzymowanie czy dotykanie nawet szat Chrystusowych, takich jak suknia z Trewiru.

o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
01 Listopad, 2021, godz.21:32:23
Odpowiedź #13

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
Omnium Sanctorum


Już następnego dnia katoliccy wierni ponownie zebrali się w miśnieńskim kościele, by uczcić święto Wszystkich Świętych. Z tej okazji przy ołtarzu wystawiono relikwie będące w posiadaniu miejscowej komandorii Zakonu, zaś celebrans z ambony pouczył słuchaczy o powszechnym powołaniu do świętości, która równoznaczna jest ze stanem zbawienia. Po liturgii odmówiono litanię do wszystkich świętych i uczczono wystawione relikwie.
o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane
07 Listopad, 2021, godz.22:33:28
Odpowiedź #14

Gagik Bagratuni

  • Zmarły
  • Wiadomości: 60
    • Zobacz profil
Dominica V quæ superfuit Post Epiphaniam


  Wierni zebrali się na liturgii w miśnieńskim kościele również tydzień po święcie Chrystusa Króla, w czasie, gdy można jeszcze zyskiwać odpusty zupełne za zmarłych. Tego dnia przypadała piąta niedziela po Epifanii, która z powodu zbyt krótkiego okresu dzielącego tę ostatnią od przedpościa zgodnie z rubrykami, czyli przepisami liturgicznymi, przeniesiona została na końcówkę roku liturgicznego, po ostatniej, dwudziestej trzeciej, niedzieli po Pięćdziesiątnicy Z uwagą wierni wsłuchali się w słowa Ewangelii, które zawierały przypowieść o pszenicy i kąkolu. Kapłan w krótkich słowach wyraził to, co wszystkim było wiadome: Bóg, jeśli toleruje zło aż do dnia sądu, to czyni to po to, by nie zniszczyć żadnej cząstki dobra.
o. Gagik Bagratuni

Գագիկ Բագրատունի
Zapisane

 


18 Maj, 2024, godz.21:08:19 Top
Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum
wojownicy-nocy tarot faon serwerszybcyiwsciekli naszawiara